Sokakların Müptelası

Kaldırımları ben olayım bu sokakların.
Beklemediğin tek bir köşesi,
Hiçbir taksi durağı kalmasın.
Sen yürü ki ağaçlar şenlensin,
Kent daha bi güzelleşsin.
Şatavatlı cümleler kuralım,
Dökülmeyen gözyaşlarına benzeyen...
Sen gelince üşümeyi,
Kenti bir uçtan bir uca yürümeyi unutalım.
Dinlediğim şarkıların kıvrımlarında,
Bir acemi gibi gülüp,şafak sökerken,
Eskimemiş bir yüklemin alevinde,
Tutuşturalım tüm şehri,kül edelim...
Saat 12'yi çok geç vurmasın ki,
Tükenen sözcükleri ayaklandıralım.
Adlarını değiştirelim caddelerin,
Issız sokaklara ışıklar yakalım,
Bildik yüzlerle dolsun,
Çocuk sesleri duyulsun,
Kendi çığlığını kovalayan hüzne benzeyen...
Gölgeleri biz olalım bu sokakların,
Ve her gelenin peşine takılalım,
Yeni adımlar bulalım aşka benzeyen...
Buğulanan camlara çizilen dilekler tutalım,
Ellerimiz fısıldaşsın yine.
Yolüstü bir fincan kahve içer,
Başını sessizce omzuma koyarsın.
Her evde tanıdık bir ses olur nefesin...
Müptelası biz olalım bu sokakların
Gidersek eğer birlikte gidelim(mi)...