Sol Yanım Yosun Bağlıyor

Sen gideli
Ruhumun derinliklerinde
Bir sabi çocuk ağlıyor
Biliyorum anlamsızlığını sözlerimin
Lakin aldırmıyorum
Bütün umutlar çünkü gözlerinde çoğalıyor
Sen yoksun
Sol yanım yosun bağlıyor

Bir şeyler var yolunda gitmeyen
Yorgun ve üşümüş uyanıyorsam her sabah
Belki bir büyük günah'sın vaftiz iklimlerinde
Kiliselerin çaresiz kaldığı
Çıkarmakla bitmeyen
Eğer hala sen varsan kulaklarımın uğultusunda
Ancak gözlerime görünmeyen
Kal orda
Hem leke değil ki öyle çıkarılsın günah
Kal orda
İsmi belirtilmeyen

Yalnızlık korkutmuyor beni
Biraz üşüyorum hepsi o kadar
Dolayısıyla umarsız yaşıyorum kafama takmadan
Bana hayatın sunduklarıyla yetinerek
Olabildiğince dağınık
Ve
Savrukluğuma kimseyi yaklaştırmadan
Ne başkasını ne seni

Uykumu böler bazı geceler kapı gıcırtısı
Bir gölge yaklaşır sessiz ve yavaş
Sokulur düşlerime üşüyen bir yavru kedi gibi
Yüzü yüzüme yansımayan
Biter bir gün bu merhametli savaş
Kimsenin kimseyi öldürmediği
Rüzgâr olup gidişinden geriye kalan
Ve kulaklarıma saplanan
Yaprak hışırtısı

Değilim artık o adam
Bakışlarınla tütsülediğin
Hevesi geçiyor insanın
Aklından çıkaramasa da
Kullanılmayan bir eşya gibi
Kaldırıyor bir kenara
Ve zamanla
Tozlanıyor eskiyorsun orada

Eğer hala oradaysan
Şaşırtmasın seni duyacakların
Ve hala o bildiğim tanıdığım sevdiğim kadınsan
İnan bana
Şu kadar cık mini minnacık iğne ucu kadarsın aklımda
Yalanım varsa
Gözü çıksın bütün yalanların