Solgun Bahar

Şimdi tüm yeşertiler soluyor
Hiçbir mavilik eskisi gibi canlı kalmıyor / Kuruyor/



Bir gün anlayamadan,
Solduğunu gördüm aşkın
Neye uğradığımı şaşırdım
Döndüm maziye,
Edilen yeminlerin
Kurulan hayallerin
Beslenen umutların
Ve herbir zerrenin
Yalan olduğunu hissettim...


Yani yine
Olan Can'a oldu.


İşte o dakika ruh bedene
Beden de yüreğe isyan etti
Ve ömür hazinem
Kendine ihanet etti
Sanırım o da beni terk etti...


Vurgun yemiş bir gecenin
Karanlığında kaybolmanın mutsuzluğu
Sara Sarmış kırık kalbi
Kalp geceye
Gece de kalbe
Zor gelmiş.


Solgun baharın
Kuruyan yaprağı gibi
Ölmüş yürek
Ölmüş...


DeLi-oĞLan