Solgun Renkler Cümbüşü
Karanlığı pençelerken
oynak kısır zamanlar,
bezgin bir ışık gezinir
duvarlarımda
Ellerim bir boşlukta
dolaşıp durur
Kıvranır içimde garip sancılar
Kapatırken üstüme
gün, kapılarını
Mayınlı hayaller kurar
uyuşuk beynim
Simsiyah bir denize
taş atarken ben
sessizlikler patlar bir bir
umut tarlalarında
Üzerimde külleriyle
eski yangınlarımın
kimselerin bilmediği
yerlerde dolaşırım
ve ıslaktır sokaklar ...
Perdeleri kapalı,
ışıkları sönmüş evlerin
kapılarını çalarımda
açmaz kimseler
Kaybolur feryatlarım
derin bir sessizlikte
Bir zamanlar bir renk cümbüşü de bende vardı hocam... finali şöyleydi...
karışırsa bütün renklerim Beyaz olur bütün rengim...
ak günlere...tebrik ve saygılarımla
Karanlığın içinde bezgin bir ışık umut olurda kapılar çalınır yeniden... ve açılmaz yeniden... Omuzlarda tekrardan yalnızlığın ağırlığı ve kardeş olan karanlığın sessiz çığlıklarıyla devam eder insan ışıksız yollarına .. Yoruma geç geldim biliyorum ama defalarca okudum asıldığından beri.Tebrikler.
derken şehir üzerime örter siyah mantosunu ısınır üşüyen yanlızlığım gözlerimde hiç tanımadığım bir adamın hayali gelişine gülüşler adadığım...
son zamanlarda okuduğum en güzel şiirlerden biriydi ,iyiki yazmışsınız iyiki okumuşum sevgiler...
Mayınlı hayaller kurar uyuşuk beynim Simsiyah bir denize taş atarken ben sessizlikler patlar bir bir umut tarlalarında.... Umut tarlalarım daimi yeşil mavi olsun çok güzeldi arkadaşım tebrikler....😙😙😥
Güzel bir yalnızlık şiiri, okumak çok keyifli, anlatım harika. Ama kimse yalnız kalmasın, çalınan kapılar açılsın diyorum...👑