Solmayan Gülşen miyim

Keşke bahar bitmese, kış kapımı çalmasa,
Soğuk günler gelip de, güneşimi almasa,
Takvimler söz dinlese, yıllar beni anlasa,
Bu umutsuz hayalin tek suçlusu ben miyim?
En nihayet insanım, solmayan Gülşen miyim?

Dermanım tükenmese, aczim gelip çatmasa,
Sevda dolu yüreğim, korkularla atmasa,
Dostların sivri dili kalbimi kanatmasa,
Taştan mı, demir den mi, toprak mıyım, ben neyim?
En nihayet insanım, solmayan Gülşen miyim?

Bu çatının altında yıllar var ki yalnızım,
Kabuğuma çekildim, kalmadı eski hızım,
Babam, annem, kardeşim, can yoldaş, oğlum, kızım,
Anlamazlar halimi mutlumu yum, şen miyim,
En nihayet insanım, solmayan Gülşen miyim?

Sarardı hep çiçekler, dökülüyor yapraklar,
Susuzluktan kavruldu, çöle döndü topraklar,
Kimse bir şey demese, hayat beni tokatlar,
Bahar geçti yaz geçti, hazanın hüznündeyim,
En nihayet insanım, solmayan Gülşen miyim?

Gözlerimin önünden geçerken hatıralar,
Yeniden yeşeriyor, gönlümdeki dünyalar,
Hüzün dolu içimde yaşamak sevinci var,
Söyle bana sevgili; ben seninle sen miyim?
En nihayet insanım, solmayan Gülşen miyim?