Solmayan Güneş

Seni yazdı kalemim dün gece
Derin, derin yazdı ağlattı tüm gece.
Baktı durdu resmine sabaha kadar,
Neden dedi; neden yoksun yanımda?



Hiç böyle görmemiştim onu.
Hiç asılı kalmamıştı kağıda,
Hiç bu kadar yazmazdı, ağlamazdı halbuki !
Çok derin olsa gerek acısı.
Yedi bitirdi onu bu gönül sancısı.



Mehtap karanlığa veda ediyordu
Yavaş yavaş ışıyordu.
Sessizlik ortama hakimdi yine
Doğuyordu güneş yine onsuz
Elbet batacaktı yine onla ve onsuz.