Solmaz

Altın diş Mehmet Ağa/ydı lakabı
İki karısı vardı
Biri nikahlı,diğeri kuması
Nikahlı olan,otuz yıllık karısı
Kuması Solmaz,on bir-on iki yıllıktı
Altın diş Mehmet Ağa'nın,nikahlısından oğlu olmamıştı
Üçü evli,beş kızı vardı
Hiç oğlan veremeyince karısı,almıştı üzerine kumasını
Altın diş Mehmet Ağa ve karısı,koca bir evde yaşarlardı
Nikahlısının adı,kendi gibi Sultandı
Hanım ağa edasıyla etrafta dolaşır,herkese emirler yağdırırdı
Altın diş Mehmet Ağa'nın,aynı zamanda akrabasıydı

Solmaz ve kızı ahırda yaşarlardı!
Bir tarafında davarlar,diğerinde Solmaz ve kızı kalırdı
Ne zaman odalarına gitsen,oda tezek kokardı
Çok güzel,melek gibi bir kadındı
Solmaz'ın da ilk çocuğu kızdı,ikincisi oğlan olmuştu
Altın diş Mehmet Ağa,oğlanı evine almıştı
Bir de,Solmaz'ın karnında,gelecek bebeği vardı
Ailesi yoksuldu,daha on beşinde, kuma diye verilmişti
İşte o gün, Solmazın kaderi çizilmişti!
Sabah kalkardı erkenden
Daha güneş tepeye doğmadan
Sağardı hayvanların sütünü
Derler,toplardı Sultanın evini
Kahvaltısını hazırlar,çayını eline verirdi
Altın dişli Mehmet Ağa'nın evi hep sucuk kokardı
Çocuktum ben,ne zaman evlerine gitsem,midem bulanırdı

Altındiş Mehmet Ağa'nın,
Kızlarından birinin de,karnında bebeği vardı
Sultanın koruması altındaydı
Eli,sıcak sudan,soğuk suya sokulmazdı
Nasıl olsa Solmaz vardı!
Tabii bir de on yaşlarında ki kızı
Bütün gün,ana kız çalışır,çabalarlardı
Bir de üstüne azarlanırlardı
İş,güç derken,doğumun geldi zamanı
Büyük kızın da doğum zamanydı

İkisi aynı gün,
Biri,büyük evde,ebeyle doğurdu
Diğeri,kendi başına,tezek kokuları içinde
Bir bebeğin göbeğini, ebe kesmişti
Diğerinin annesi,elinde ki jiletle!
Solmaz,doğumda bir başına kalmış,çok zorlanmıştı
Ahırda doğururken,bir de mikrop kapmıştı
Öldüğünde,üç günlük lohusaydı
Çizilen kaderi ,burada bitmişti !


Adı Solmaz'dı ama,soldurulmuştu!
Ardında iki oğlan,bir kız öksüz bırakmıştı
...Altın diş Mehmet Ağa'ya ne mutluydu
...Bir oğlu daha olmuştu !
Çocuktum, dün gibi hatırlarım
Bütün mahalleli ardından çok ağlamıştı
İçim çok acımış,aylarca aklımdan hiç çıkmamıştı
Hâlâ aklıma gelince,düşer içime bir acı
Hatırlarım güzel yüzlü,iyi kalpli Solmaz'ı
Merak ederim, ne oldu diye acaba kızı...

ah Solmaz'ım
kanatlarından kırılmış kelebek
tezek kokularında,mis kokan gül
yüreği dertlim,dili mecburi susuşlum
elleri nasırlı,kirpikleri hep yaşlı Solmaz'ım

ah Solmazım
güllerin hep açıyor, ektiğin yüreğimde
masum bakışlı gülüşün, hala gözlerimde
bir de,o anaç sevgin,hala içlerimde seninle
solmazım,solmayan gülsün yüreğimde

ah Solmaz'ım
uzaklara düştü yolların
kurudu mu gözyaşın gittiğin yerde
geçti mi yorgunluğun yattığın yerde
sarıldı mı yaraları kelebek kanadının
gitti mi acısı kara örgülü saçlarının
verdin mi hesabını olmayan suçlarının?

ah Solmaz'ım
boynu bükük,yüreği ak kadın
yaşayamadığın kadar yaşadın
sen giderken,gözlerden yağdı yağmurların
gözyaşlarınla her yeri suladın
orada hep mutlu ol,
mutlu ol gül kokulu kadın


MıSRa


Şiirin Hikayesi

Çocukluğumda, ailemin memuriyeti nedeniyle gittiğimiz bir ilçede yaşanan gerçek bir yaşam öyküsü...Ben o zaman orta birinci sınıftaydım..Çok acı bir olaydı.... Biraz uzun ama affola...