Soluğum

bir ben büyümemişim
içimde körpe beden
saçlarına yılışınca çiçek tozları ve akarken sıra dışı yağmurlar


çekip almışım ciğerlerimden nefesimi
çift kişilik düşler koymuşum yer sofrasına
ağır bakraçlarda içmişim geçmişi
bu yüzden esrik gölgeler


sınırsız sınır taşları dizmişim
gövdemin ağırlığı basınca kör mayınlara
yükünden kurtulmuş pim misali kopmuşum sarsmışım kayaları
gözlerim akmış nehirlere


yol yol yüzmüşüm
kırlangıçlara tutunup genzimde mavi bir koku
denizle buluşmuşum köhne meyhanede güneşi akşama eğriltince


şarkılar söylemişim aksak saki ile
tahta tabure
kıytırık mezelerle


içime dönmüşüm kuşlukta yine
içimde sarhoş ihtiyar bir kütle

içime gömülmüşüm
içimden soluğum gidince...