Sömürme
Birgün baktım aynaya, dökülmüş saç kırıklarımı gördüm
Yıpranan ellerimi, kırışmış yüzümü, ağlak gözlerimi farkettim
Ne kadar zaman olmuş aynaya bakmayalı, gerçeği hissettim
Öyle bi yorulmuş ki bedenim, farkına varamamışım zamanın alıp götürdüklerini
Bir parça masumiyet tek kalmış yüreğimde
O kadar sömürülmüş ki benliğim, kalmamış..
Çoğu kez direnmiş ruhum bu sömürmelere
Benliğim teslim olunca kalbime fayda etmez direnmek sebepsizliklere...
Bu yaşta bu duyguları keşfedip şiirselleştirmek.
Tebrikler şair.
Öncelikle aramıza hoş geldin...Şiir güzeldi aman ha sakın sömürülme...
tebrikler new şair!!!🙂
güzel şiir...
funda hanım hoş geldiniz öncelikle ve sonrasında yorumunuz kadar dilerim şiirlerinizde güçlü olur ancak bu şiiriniz daha çok nesir şeklinde başarılar dilerim👍
Şiirsel ifadelerle güçlenebilir... İroni ve imge yönünden ele alırsak bunlardan hiçbirisi yok şiirde. "O kadar sömürülmüş ki benliğim, kalmamış(..)" (..)iki nokta diye birşey de yoktur,hangi anlamı ifade etsin diye kullandınız merak ettim doğrusu.Bir hece şiiri olmadığı belli şiirin ama bir serbest çalışma olması için de üzerinde çalışılması gerek diye düşünüyorum.Emeğinize saygılar.😙