Son Baharı Yaşamak

Sonbaharda baharı yaşamak
Tüm kardelenlerin göründüğü gibi
Sonbahar rüzgârı ruhumu okşarken
Sen nerden çıktın bahar rüzgârı
Yüreğimi hercai koşturacaksın
Ben kışlar baharlar geçtikten sonra
Yüreğim kanıyor sevdiğim bunca aşklara rağmen
Ben bahçıvan tüm çiçeklerin başını okşarım
Sana layık bir bülbül vardır elbet çocuk
Ben bilgiyle bilgeliği geçmiş
Ömrünün son deminde bir bahçıvan
Binlerce bahar yaşamış her bir çiçekte
Nice bülbüllere yaren olmuşum
Seni seviyorum küçüğüm
İlkem küçükleri korumak yol göstermektir
Ey bahar rüzgârı
Biraz daha esecek olursan
Son baharın son deminde
Nice bahar rüzgârlarına rastlamışım
İzin ver çocuk
Ruhumu kapatayım fırtınalara
Sevdiğimle yol alayım
Nice baharlara
Dışarıda fırtınalar var ey sevdiğim
Baharlar sonbaharlar birbirine karışmasın
Mevsimler değişti
Ak düşmüş saçlarım
Nasırlı
Kalem tutan ellerim
Kırışmış yüzüm bu ben miyim
Ruhum ilk gençliğimi gözler
Sonbaharda olmak son baharın tadına güzelliğine varmak
Artık beni yaşatacak anılar
Bunca uğraş niye
Bunca çaba niye
Her çiçeğin bakıma ihtiyacı vardır
Sen karıştırdın çocuk
Senin sevginde var şu ihtiyar kalbimde
Mutlu olursun çocuk
Bilgeliğe bir var
Nice çiçeklerin bakıma ihtiyacı olduğunu bil
Biz her çiçeği sevgiyle bakarız
Aklın karıştı mı çocuk
Sevgiler hava güneş toprak su gibidir
Hayat verir çiçeklere
Bunları karıştırdın çocuk
Sevgisiz çiçekler böyle anlar her şeyi