Son Bakış

Gün mü karardı
Yoksa duvarlar mı siyah
Farkında değil/d/im
Gözlerimden yaş getiren/e/dek
Sevgi dolu bir yurdum
Aşk ile yanan bir ocağım
Mutluluk veren bir sofram
Huzur içinde yaşayan ben/d/im
Ansızın bir gidiş
Yıkılan hayat
Kırılmış kol kanat
Hadi,
Şu elini uzatabilirsen uz/at
Aydınlık,
Sen varken o/dam/da
Perdeler çekili
Varsın,
Girmesin gün
O/dam yine şen şakrak.
Olmadı
Vermedi bu sokaklar
Baldırı çıplak
Gözleri patlak
Çarpık bacaklı
Affedersiniz a/a/salaklar.
Bakıyor,
Yaşlı gözlerim
Belki,
Belki dönersin diye
Son defa
Hayata ve sana
Aydınlık içinde ki
Ziftli penceremden sokağa.