Son Çırpınışlarım

Kimsin sen?
Dağ mısın, taş mısın?
Dağlara haykırsam yankı olur da
Duyar cümle alem.
Taşa söylesem, taş kesilir,
Kuytusunda bir çiçek filizlenir.

Çırpınışlarım şaşkın, bitkin,
Döktüğüm ter değil
Çaresizliğimdir.

Ben mi kaybettim sözlerimi?
Neden anlatamıyorum hislerimi?

Azat etsem yorgun düşen çaresizliğimi,
Kırbaçlasam şaha kalkan gönül telimi,
Savursam heybesinde biriktirdiklerimi...

Çırpınışlarım şaşkın, bitkin,
Söylediğim masal değil
Yüreğimin sesidir.

Nesin sen?
Feryadım tutsak, perişan.
Neden değmiyor sana sözlerim?
Manasını kim bozuyor cümlelerimin?
Neden kifayetsiz kalıyor titreyişlerim?

Bırak yar, elinden gideyim,
İçimde lav oldu biriktirdiklerim.
Çırpınışlarım şaşkın, bitkin,
Döktüğüm yaş değil
Kor parçasıdır.