Son Dem/e

dilimin ucunda
başıma bela kelimeler
sabahı bekler
ellerine düşmek için
mısraların


göz kapanmadan
tekrar tekrar açıldı
"son" sözlerine

ne olur bunu söyleme

soğuk şehir
soğuk insanlar
ve uçurumlar
intihar etti bu sabah
derin bir şiirde


her nefeste
içe çekilen hece
üflerken ismin olan
kelimeler
neyi terk edecekler

"son" deme
son sözün son nefes
"bu son" derken çektin
canımın iplerini
yağmurlar dinlendi gölgesinde
asma mısraların arasına
kirpiklerimi

eğer gideceksen
ısrarla öldüreceksen
bu şehri de ölümüne terket
ve gitmeden önce

bana

gözlerini

yüreğini

şiirlerini

bana hakkını

bana aşkını helal et...