Son Evlat Aşk

duruyorsun öylece
tam karşımda ezik yüreğin
dikenliklerden çıkmış çizik sevmelerin
küllerin soğumamış daha
kırık kalpler batmış omurgana
taciz boyutunda yaşamışsın hayatı
kaçmışsın kendinden
görmek istemediklerin
aynan olmuş suretine
yaşanmışlıkların ehliyetin.
aldığın nefes yetmemiş
mutluluk ormanlarında.
üzerine yağan hüzün yağmurları
ıslatmış saçlarını
açmışsın avuçlarını euros'a
bulutlar eflatun.
iyidileklerini bırakmışsın
kanayan yollara.
kırılmış dikişlerin tutmamış yüreğini
dizginleri kopmuş şansın
uçurmuşsun dilindeki son iyi dilekleri.
ihraç fazlası gülüşlerin
kirletmiş ucuz mendilini
ve aşkı taşımışsın rahmindeki son evlat gibi.