Son Fasıl

Yine hangi kayık da sabahladık bilmiyorum
Belimde o baş belası ayrı, gözler desen kan içinde...
Ne yapalım alışmışız bir kere
Senden sonra evin yolunu bulamıyorum...

Günler günleri kovaladı ayları
Sayamadım kaç mevsim geçti,
Kaç ay tutuldu güneşe ya da güneş kendi kendine
Öyle böyle onca gün, ay, yıl geçmiş sen gidince...

Yanımda taşıdığım eski püskü bir albüm kalmış elimde
Şanslısın yakmamış onu da içerken ısınıyım diye çöpte
Açıp bakıyorum ara sıra hatırlamak istemeyip de hatırladığım o gülüşüne
Ne edersin bizimkisi kuru avuntu işte...

...

Dün şöyle bir geçtim evinin önünden
Yeni kiracılar yerleşmiş oysa değişen kaçıncı kiracıymış da
bizim sersemin haberi yokmuş
Yüzümde hafiften bir gülümseme çektim gittim oradan öylesine...

Gece soğukdan üşürken karıştırdım bizim emektar paltoyu
Cebinden yarı yanmış bir kâğıt çıktı
Biliyorum şimdi merak etmişsindir
Hangi tarihte karalamışım bilmiyorum dur bak söylüyorum...

'' Yıllar sensiz mi geçecek
Yürek dayanır mı sensiz acılara
Ağla ey şarkı son mısralarıma
Nasıl...
Ah bu son fasıl sevdiğim gelecek...''