Son Gidiş

Bu kez acıtacak canımızı
Hazanla uğurlanıp gözyaşıyla çıkacağım yola
Ne bir el açan olacak ne/de yüreğimi yaslayabileceğim omuz
Kolay mı sanıyorsun sevgili?
Güneş günü aydın kılarken kör karanlığı yaşamayı

Yeşile boğulurken gözlerinde
Geçmişi parmak aralarıma alıpta gitmek
Her adımımın hesabını kesmek
Karanlığın sonunda mavinin olmadığını bilmek
Tahmininden zor sevgili

Gök dalgasını geçerken
Doğa gülerken halime
Kuşların isyanları tırmalarken kulağımı
Rüzgâr yüreğimi savururken yerden yere
İnsanların bakışı korkutmuyor gölgemi

Yüreğimin kırıntılarını toprak altına gömdüm
Bitmek bilmeyen kışlara yem oldu düşüncelerim
Dilenci çocukların avucunda yaşlandı sevgim
Boynuma gerdanlık yaptım siyahı
Gidişlerin yolu yordamı yok sevgili

Kirpik arasında sıkışan yaşlar dokunmasın yüreğine
Acının telaşına düşmeyesin sevgili
Gidişler ne geçmişe ne sana
Gidişler uçuruma sevgili
Gidişler sadece kendime

Kendime sevgili!..