Son Perde

Çok mu safım ne?
Herkese bu kadar kolay inanmanın,
Güvenmenin cezası bu herhalde...
Herkesi kendim gibi sanıyorum
Saf...
Her seferinde kanıyorum insanlara
Güveniyorum...
Kaybeden ben oluyorum oyunun sonunda
Oyun bitti...
Son perdeydi bu!
Son kanmam, son saflığım...
Artık ne inanırım insanlara,
Ne güvenirim...
Pes ettim ben!
Herkese inanmanın bedelini ağır ödedim bu kez!
Kalbimi, duygularımı kaybettim...
Yok artık ne kalbim, ne duygularım!
Pes ettim, yoruldum...
Her gelenin bir parçamı götürmesi
Yavaş yavaş yok etti beni...
Son parçamı,
Kalbimi de sen aldın!
Ve mutlu ol şimdi
Kalbim sendeyken !!!
Oyun bitti... Son perde...