Son Perde

Her aşk meçhule göz kırpan hüzün gemisidir
Rotasız sancılar açılır ayaklarına köpükten
Korsan duygular sarı saçlı ateş böceği
Uzanır okyanus dizeleri kafiyeler isteksiz
Yokluğun uykumu tırmalar, su gibi tenin
İçtikçe daha çok susadığım, doyamadığım...
Gülü için eteğine minnet etmekten bıktığım
Kutuplar gibi gazabın şiiri, donuk ve mat
Diline ses yakışır, bir ses heykeli ummandan
Yakamozlar geceye vurgun, hazine gibi gizsin
Bebek gülüşlerinden doğar ay ve güneş
Ve saflığın içinde göz kamaştıran dürr-i yetim
Sevda kıtlığında yüreğimden geçmişsin fark etmedim
Hezeyan heybesine düşmüş bir cadıdır zaman
Tutamıyorum suretini, düştü düşecek usumdan!
Yar-ı gar nerdesin? Acemiyim, elsizim, dilsizim
Ağlasam figan dersin, bişnev kalbimi kalbinle.
Kulak sağır, kör, hissiz...
Yarım kaldı her rebap telimde
Pas tutmaz mı kinin, hasat vuslata uzak
Geberiyorum! Bu son perde...