Son Pişmanlık Neye Yarar / Utanç

Korkuyorum bu gece ve hergece
Üstüme üstüme geliyor dört duvar
Gözlerimi yumamıyorum hayel görmekten
Eritiyor bitiriyor beni yavaş yavaş
Sanki bedenim çürüyor kokmaya başladım
Kendimden nefret eder oldum ki
İnsan içine çıkamam

Ne yemek yiyor ne su içiyorum
Sitresten tırnaklarımı yiyorum
Açamıyorum perdeleri girmez içeri güneş
Çünki utanıyorum kendimden
Nasıl kabul etsin beni güneş
Kendimden tiskiniyorum ki
İnsan içine çıkamam

Alsalar sökseler gözlerimi yerinden
Kırsalar bu ellerimi dagıtsalar bu pis suratımı
Hançerle oysalar gögsümü çöpe atsalar bu kötü yüreğimi
Leş karğalarına atsalar işe yaramaz leşimi
Ben kendimden nefret ederken
Nasıl derimki pişmanım affedin beni

Şeytana uydum istemeden oldu
Tertemiz sana sahip oldum
Ne olur affet pişmanım pişman
Desemde sen ve senin gibiler af etsede
Benim vicdanım beni af edermi
İnsanın elinde degilmidir nefsine sahip çıkmak
Ben affetmem sizin yerinizde olsam

Asın boynuma yağlı urganı
Sallayın dar ağacında indirmeyin aşağı
Çürüsün bu işe yaramaz beden
Leş karğaları yesin kalmasın bende hiç bir şey
Yoksa nasıl insan içine çıkarım bu yüzle ben



not tamamen bir kurgudur ülkemizde ve dünyada bayanlara karşı zorla elde edebilme ve çirkin saldırlara karşı bir tepki olarak insanın herşeyden önce böyle çirkinlikler yapmadan önce düşünmesi ve kendinden utanması gerektiği ve insanca sevgi ve saygı içinde yaşaması dileğiyle diyor bir hatam kusurum varsa af edin sevgi ve saygımız eksik olasın saygılarımla

24 Mayıs 2012 726 şiiri var.
Yorumlar