Son Rüya

Kır şimdi kalemi yokluğunda alemin
Değeri yok ki naçizane bir kelamın

Ara sıra kuşlar konuyor ipekten tüle
Gönül evinde dönmüşsün yanık bülbüle

Bir zaman yanarsın çığlığında ezanın
El ayak çekilir yalnızlığın mizanın

Yağmurlar yağar bulutlar yine hazindir
Ne yaparsan yap kader silinmez yazındır

Biletin kesilmiş yolculuk can kenarı
Seccadeye düşmüş yıllanmış göz pınarı

Demem o ki gurbetin aynasında hayat
Bir ney sesidir ki ruhuna makber heyhat

Yanarsın bir damla suya hasret çöllerde
Aşk ile yüzersin kuğu misali göllerde

Son rüya bu gazeller sararmış bir dalda
Götürürler bir gün ölüm denen bir salda