Son Sabah

Hazır ruhum son seferine çıkmaya
Kederli yolculuğumun son ışıklarıdır artık,
Güneşten alacağım

Varıp
En dertli yerine hüznün uyuyacağım

Dinleyeceğim içimdeki buruk sesi
Usandığım aynalardan, yüzüme döneceğim

Geceden kalma son demini içeceğim matemin
Dermeyeceğim artık
Kaderin bana bahşettiği mevsimsiz gülleri

Bu son sabah;
Kurulur mezar asil tahtına
Eşilir toprak, gönül katına
Kazma ile kürek vurulur bahta,
Yas ile kederi birlikte gömer

Bana reva görülen mevsimlerin ölüsünü,
Diriltmeyeceğim bir daha
Günlerin en kötüsünü ve her gün dermeyeceğim,
Hayır!

Çok zamandır solgun açan gülleri yakacağım
Savrulsun âleme külleri
Önceleri asmıştı kendini, dikenine bülbülü

Ne buldu, şefkatle ruhumu okşayan
Ne de durdu, her anı mutlulukla dolduran
Ne var ki, maziden geriye kalan?
Özlem ve baki, her yöne beraber gider

Bu son sabah;
Seveceğim gelinliğini, duvağını
Uzanmış boylu boyunca, hayaline iç geçirerek
Ölümün eşsiz şarabından bir yudum içip,
Aslımdan da, dünyadan da geçeceğim

Her sabah bekler şafağını
Her gün, kavuşur gün ışığına
Azrail'in üzerime sinmiş bakışını
Bedenime zerk edeceğim

Uyanma sen, durduğun yerde dur ey mazi!
Anılarımı almışsın benden, farkına varmadan
Yaşlılığın en alasını vermişsin körpe yüreğime
Genç ömrümün gülünü koparmışsın hiç acımadan

Kim dönmüş ki bu günden geriye?
Zamanında gerçek dediklerimizi
Biriktirmişiz, kadehlere
İçen içmişte, hüznünden varmış mı düne?
Hasret, ancak meyledeni sarhoş eder

Sıratın hazırda duran köprüsü!
Şanıma layık geçeceğim üzerinden

Günahın harının en tavlanmışı!
Atlayacağım özüne, çok fazla beklemeden

Yaradanın gelecek nihayet sorgusu,
Sayfa sayfa, sereceğim önüne gönül defterimden

Artık sabahın, akşamını beklemeden
Ruhumun sessiz matemini dinlemeden
İsyan bulutlarına bu kez gözyaşlarımı düşürmeden
Usulca geldiğim gibi kibirsizce esip gideceğim

Şimdiki mezar taşlarını istemem, dikmeyin başıma
Ne bir hıçkırık duymak ister yüreğim,
Nede hüznün en küçük bir ibaresini
Bülbülün, dikenine astığı gülü dikin naaşıma
Düştüğü yerde gönlüm,
Sonsuza kadar alsın hiç olmasa hevesini

Yaşarken zordur anlaşılması ölümün
Çeker acısını, ömür boyunca yürek ahın
Bu şair bilipte göremediğinin
Yazıtını bıraktı okuyacaklara, son sabahın...