Son Şehir

bir çiy tanesinde yıkandım bu sabah

eşkıya bakışı sol elim…
nice şiirler yangını sağ elim…
nice aşklar mağlubu dudaklarım…
yolculuklar delisi ah o üzgün kalbim…

şehrinden kovuluşumun ikinci yüzyılı
fresk parçalayan bir nara attım istasyonda/ sen duy diye
peşime bumeranglar düştü
gözlerinden imal/ çeliğine kokun karışmış…

ama
bir bankta uyandım bu sabah
en işlek meydanında vuruldum şehrin/ sen gör diye
çarşıda bıçaklandım
bursa işi yazıyordu üzerinde
tam da bolu lokantasının önünden geçiyordum
ezan okunuyordu/ ikindi
gözlerini aradım, orada öleyim dedim
haber saldım/ sen bil diye
duyurmadılar biliyorum

bir çiy tanesinde yıkandım bu sabah

silinmesin istedim göğsümdeki dudak izin
soluğunun buğusu bitmesin diledim saçlarımdan
kara gözlerin gitmesin adımlarımdan
gülüşünü duydum son kez
şakacı sesin kulağımda…
“what do you do…
yattı uyudu…”

uyudum…

Ali K. TANYILDIZ