Son Sigaranın Son Dumanı

Son sigaramı yakıyorum sen diye boş odanın dumanlı manzarasında.
O kadar uzaktasınki nefesim yetmiyor söndürmeye..
Sessizliğin sesi parçalanıyor sesinden yoksun kulaklarımda..
Ay ve Güneşten oluşan bu aşkın satırlarını bölüyorum yıldızlara
Ve yalnızlığımla hüznümü harmanlıyorum .
Uyumak istiyorum bir daha uyanmamacasına..
Dalıp gidiyorum senli rüyaların sensiz sabahlarına
Cehennem sıcağı ellerin cennetin huzurundan daha yumuşak dokunuyor yanaklarıma..

Gökkuşağındaki ilk ve son renk gibiydik.
Ne tam anlamıyla birlikteydik ne de büsbütün kopabildik
0 kadar uzaktasınki nefesim yetmiyor söndürmeye..