Son Tango

zaman hayat tüketen bir tiryakidir
süre tanımaz demlenmesine farkında olmamanın
şarkıların değeri hep sonradan anlaşılır
akıp giden içrek turunculuğunda
hüküm sürer gece griliği arasında ağaçların
aslında o alacalı baharın son tangosudur
sahne kapanırken kaçırılmış fırsattır oyun
gökkuşağı yarım kalır tuvalin üzerinde
son öpücük sahibini kıvranarak aranır
bir alkış tufanı kopacaktır sanki birazdan
geçmişe gülümsemek artık kolaydır