Son Tek Karanfil

İçimde sararan, yapraklar arasında kalan,
Tomurcuklarla yüklü , bir bahar dalı gibisin.
İçimde beni, kalbimde seni arıyorum.

Eylül artık sona erdi, dökülen yapraklar gibi, Soldu içimdeki, bütün umutlar.
İçimde kalan, gönlümde kalan, bir tek sen varsın.

Hıçkırıklar içinde, sarsıla, sarsıla ağlamayı,
Gözyaşımı, içimdeki bu depremi, bilemezsin ki,
Benim içimdeki, bütün sevgiler ağlar.

Yıldızlar söndü, söndü bütün ışıklar,
Karardı dünyam, hani mehtap nerde,
Nerede içimde kalan, son umutlarım ?
Sana sevgimden başka...
Verecek, hiç bir şeyim kalmadı.

İçimde bir tek sen, akan gözyaşlarım,
Çığlık, çığlık bağıran, bir yüreğim,
Ve sana kalbimde sakladığım,
Son tek karanfilden başka, inan bir şey kalmadı...