Son Tırmanış
Yalnızlık ciğerlerime dolarken büsbütün
Kapanırdım içime, kelimeler kifayetsiz bu gün
Kalabalıkların ağıdı olmuşum, biraz küskün
Sessizce gidiyorum şimdi, özlerken hepinizi
Bütün dağlardan bir parça olmayı isterdim
Gökyüzlü denizler kadar ağlamayı
Toprak kadar sadakatli olmayı
İsterdim mahlukata yaşam olmayı
Bir yıldızın ışığında düşsün bedenim, ben dolunaya bakarken
Ölmeyi dilerdim bu dağlara yaslanırken
Kanım düşer de belki toprağa
Bir zirveye taşınır adım bu amansız soğuklarda
Bırakın aksın gözyaşlarım
Belki bir damla can olurum solmuş nebata
Çiçeklerle yeşersin ayak izlerim
Dualarda taşıyın adımı semaya
Kutlarım Atıf güzel şiir