Son Turfanda

önce acem ovasından süzülür mihrace
kaynana gelini gibidir
göründüğü kadar ne tatlıdır ne de çekici!
yani pahası ederinden
lezzeti de görüntüsünden çok uzakta
podyumlara düşer zengin mahallerde
sıcakta yetişirken soğuk sunulur dudaklara!







serçe kanadına değmiş göğün gargarası
sulusepken ağlıyorken bulutlar
bir maral ormanın koynunda vurulmuş
yeşil göğsünden ateş boşalıyor
yanıyor mübarek yanıyor...




yarıyor ses getirerek uzun bıçak
göğsünden kanlar boşalıyor
siyah düğmeleri dökülüyor bir bir yerlere
iştahlı bakışlar altında
parça parçaya bölünüyor
yemyeşil elbise...!





şekere banmış gibi tatlı
bir çingene kızı kadar da sulu
yattıkça büyümüş göbek yapmış
kucağa gelmiyor mübarek!




okkası dirheme pek gelmez de
ikisi üçü bir araya gelir mevsiminde
aş eren bir sürü anneye süt tozudur yine de
önlüklü amcaların ses tellerinden avazlanır
haydi abla şekerpare,şekerpare...

işte buda karpuz_u hikaye ...!








(sözüm yerde kalmasın SÜBERK
son turfanda sana...! )