Son Vapur

Simidin susamında buğulanan bir çift gözdü aşk,
Verilip de tutulamayan iki çift söz.
Umutsuzluğu içine çekip,
Simidini martılarla paylaşmaktı güzel olan,
Ve hüznünü paylaşmalarıydı acı çığlıklarıyla.
Gitmek de tercihti,
Kalmak da...
Ama;
Aslolan Aşktı.


Kaçan son vapurun ardından bakarken ki terk edilmişlikti aşk.
Gittiyse dönmezdi bir daha.
Ya başka bir yol bulmalıydı uzaklaşmak için,
Ya da umutsuzca beklemeli gelişini.
Ama bilmeliydi;
Bir kere demir atmışsan yüreğine,
Seni almadan gidemez hiç bir yere,
Taşıyamaz yokluğunu.
Bekler seni,
Bekler,
Bekler...


Unutma;
Eğer Aşk varsa,
Sabır da vardır.