Son Vedamız Olsun Vedamız

Son gül verişim olsun
Uyurken yastığının üzerine bıraktığım
Solmasın diye göğsümde taşıdığım gül ile birlikte
Bu son selamım son sarılışım olsun sana
Kimse görmesin
Son vedamız olsun, vedamız

Bu gece bütün alem uyurken
Son görüşüm bakışım olsun
Her kahvaltıda yemekte telefonda söylediğim gibi
Bu gün ayrılırken de geçmişe ağladıklarımız
Adını anarak son bulsun
Son vedamızda

Son buluşması olsun
Geceleri uyurken bile bırakmadığım ellerin
Koyacak yeri bulamadığım narin yüreğin
Yastığına düşen bir damla göz yaşıyla son bulsun
Vedamız

Son öpüşüm, son değişim olsun
Tenine dudaklarına
Son kez omzuna değen dudaklarım titrerken
Nefesim son kez yüzüne çarparken
Ayrılık yarası yatak örtüsünün üzerine için için kanarken
Nefessiz üzerine yığıldığımda son bulsun.
Son vedamız

Son vedamız olsun, vedamız bu gece
Son sitemim kahırım olsun, ağlamaklı
Tüm sitem ve kahırlarına rağmen seni seven,
Ne olursa olsun
Üzerine hep titreyen, aşkınla parçalanan
Buna rağmen küle çevirdiğin yüreğimle son bulsun.
Bu son vedamız olsun vedamız

Son ahh çekip, yığılman olsun, üzerine
Ey saklı, eyyy kaçak sevdam
Firari, mapuslara ramak kalmış sevdam
Gözlerimdeki yaştan kanlı sevdam
Bu sabah da bir gül ile uyanacaksın
Ama bu kez dikenleri ayıklanmaış kanlı bir gül ile
Yine dikensiz snaıp
Titreyen ellerinle hep aynı endamınla avuçlayıp
Çok içten bir ahhhh ile yığılıp kalacaksın

İşte o an anlayacaksın
Bunun bir düş olmadığını
Her şeyin bittiğini
Bunun bir son veda olduğunu...

(N.K. 03 Eylül 2009)