Sonbahar

yine tek başına pencerede oturur

rüzgar tutar hışırdayan yaprakları

yırtıp atmak ister kitapları

yırtıp yakmak ister sayfaları

onun yanağı cama dayalıdır

onun yanağı bir alev yumağıdır

sen hala çocuksun kalbinin atışında

o çocuk burnunu dayamış pencereye

- sonbaharda