Sonbahar

Seni sonbaharda terk ettim
Ben sonbaharda kaldım
Anılarım yapraklar gibi
Dökülüyor üzerime
Kimi tatlı
Kimi acı

Tatlı anıları yakalıyorum
Yere düşmeden ellerimle
Hepsini özenle çantama doldurup
Yatağımın baş ucuna koyuyorum
Beyaz bir ipek bohça içinde

Gökyüzüne doğru direnenler var
Onlar benim umutlarım
Her gün iş çıkışı bakıyorum
Duruyorlar yerlerinde uslu uslu

Acı anılar biriksin
Hepsini birden toplarım diye
Çaba sarfetmiyorum onlar için
Baharın sonunda gidip
Hepsini birden toplayacağım

Bir karton kutu içinde
Sımsıkı kapatıp ağzını
Bodrumuma kapatacağım
Nasıl kimse görsün istemediysem
Ben bile
Baş başa bırakacağım
Didişip dursunlar şimdi kendi içlerinde

Zaman zaman bakmalı
Bir hatır sormalıyım
Bu kadar acı içine
Bir tatlı anı katmalıyım
Günün birinde
Belki onlarla
BARIŞIR...