Sonbahar Eskisi

Bileklerimde izi kalmış
Eski bir eksikliğin
Tasvir edemediğim gecelerde
Işığına dokunduğumu bildiğim

Şiirler boğulmuş mısralara asıldı
Sallanıp durdukça ölü bir sabah
Oysa çocuklar çizmişti mutluluğu
Tebeşirleri, umudu tükettik.

Yanılmış gözlerle baktığımız hayat
Bir çok yenilgiyle döngülendi sanki
Soramadığımız sorular
Nehirler gibi aktı üstümüze
Çoğaldıkça azaldık
Azalttık toprağı, gökyüzünü azalttık
Anlamayı, bilmeyi, sevmeyi azalttık...

Murat Demirci