Sonbahar Eylülcesi

şimdi mevsimlerden sonbahar,
çiçeklerden mutluluk,
renklerden saflığın, dürüstlüğün kendisi.

hiç okunmamış bir masal gibi
hiç dokunulmamış anı tazeliği

hangi gün karar versem unutmaya
işte o an hatıram tazelenir
tüm kaybolan umutlarım yeşerir

bir sonbahar tazeliğinde
yasemenler kokusunda
beyazların içinde
sana varmak, senin olmak, seni bulmak

dedim ya;
mevsimlerden sonbahar
çiçeklerden mutluluk
renklerden saflığın, dürüstlüğün kendisi

bir anne şefkatiyle sevmek,
bir evlat sevinciyle sevilmek
güllerin bile sevdasına mazhar olan
bülbüllere inat
haykırmak, seni seviyorum diyebilmek
işte en büyük mahiridir
sonbaharda yasemen kokusunda beyaz duygular

geceye sümbüllenmek
dillere bülbüllenmek
sonbaharın son ayında sevdaya eylüllenmek
mahareti olsa gerek sonbaharın içtenliği

ve
mevsimse sonbahar
açansa yasemenler
duygular bembeyaz
hadi usulca sev biraz