Sonbahar Terlemesi

say ki esrik bir kediyim

beşikten düştü gece

nasıl da balık kokuyor

gölgesini kovalayan dilim

beyaz bir kağıt üstünde

ömrümün yarasıdır

sonbaharda vurulan kuşlar

kirpiklerime düşer sızısı

gözün gözüme değince

denize iner uykusuz sular

uyanır uykusundan

balıkların sırtını pullayan adam

kayıkçı ve fırtınada deniz

masallar diyarında

iki ejderha ellerimiz

uzakta kuleler yıkan

karınca yuvaları

içimde kurtlu koloniler

gel dediğin her yerde

bana iki ölüm var

sonbahar da bir ihtimal

mevsimdir işte

biliyorum çünkü uzun yıllar

bir sonbahar bir de ben

kan ter içindeyiz