Sonbahar Yağmurlarını Sür Kirpiklerine

Hangi gözyaşı kıyısında oturan aşığı boğmaz ki
Ve hangi sevda vardır ki acının rüzgarında yelken açmasın

Avuçlarında cennet büyütüyordun di'li geçmiş zamanlarda
Şimdilerde bir meczubun dilinden konuşuyormuşsun
Aşk mı yaktı göz pınarlarınla suladığın çiçekleri
Yoksa cehenneme mi döndü ayalarında gizlenen irem
Hangi sevdayı kanattın umarsızca
Ya da hangi gözde bulamadın maneviyat servetini
Şimdi yokluk içinde biçaresin

Bir tutam umuttu senden istenilen
Bir yıldız gecesinde geceyi seyretmek yar omzunda
Tutup ay ışığının elinden
Denizde yakamoz kovalamak
Aşktı istenilen
Ağlatmak...
Ağlamaya sebeptir bilemedin
Ağla şimdi özgürce

Sonbahar yağmurlarını sür kirpiklerine
İyi gelir
Hasreti koklarsın yar sözünde
Bir güz gecesine siner sıcaklığının merhemi
Sarılırsın dallarına
Bir umut doğar güneşi gördüğünde
Cam kenarına asılır hüzünlerin
Belki döner matemin neşenin yollarına
Yanılırsın
Yanıldıkça daha da acıtır aşk
Göz yaşında boğulursun soluksuz

Kıyındaydım bir zamanlar
Fırtınaların vardı
Dalgaların ıslatırdı kuruyan bedenimi
Avuçlarımda büyüttüm senliğimi bilirdin
Şimdi sensiz kıyıların
Sensiz dalgalarında kuruyorum
Hangi aşk
Yamaçlarında fesleğenler saklamaz
Ve hangi aşk
İmkansız değildir ahir zaman döşeğinde

Bahanesi yok
Artık geceler sürünür gündüzün gölgesinde
Sözcükler sevişir dilimizin ucunda
Düşler ölümün habercisidir
Kaçış yok kaderin adressiz mermisinden
Dökülen her kan sevdanın acısıdır
Bilesin

Aşk bu şiddetle acıtır yârin göğsünü
Mekan tanımaz
Yurt bilmez
Avuçlarında büyüttüğün cennet
Kar etmez
Cehennemdir aşk
Ateşi mecaz
Hadi cenneti n gölgesinden kalk
Aşkın cehenneminde yanmak
Sevdasını acıtana hak