Söndü O Düşlerim

sen
eskişehirin soğuk yerlerinden kopup gelen
sıcacık insandın
önceleri..
sen
yazarın anlattığı kötü karakterli
masumiyette biriydin belki de
sen
düşlediğim en güzel düştün
ey sevgili...

içimde düşlediğim sıcacık,
alev alev yanan, çatımdan buz gibi yaşlar akıttın

söndürdün tüm düşlerimi..

evet
belki de kötü biriydim
sana göre
belki
beceremedim sana büyüttüğüm düşleri
göstermeyi
varsın unut beni sen
ilk sahnenin son perdesi belki de
izle bedenimin sahne aldığı
o aciz gösteriyi

düşler büyüttüm göz bebeklerimde
seni yansıttım her gece o dünyama

sorarlar bazen "peki ya neden hep böyle yazarsın"
bedenimin öldüğü yerde ruhum dirilir
ey ruhum sen nasıl bir yazarsın?

söyle
eskişehir bu ayazların kime?

sustum çığlıklarla
perdeyi çektim düşlerime artık
soğuk bir kış akşamında
titredi yüreğim
donuyor bu şehir
gel, ısıt düşlerimi
ama,
neyse...

söndü tüm düşlerim artık söndürdün acımadan...


Senli Bahtı/mı/n Satrıları - 3