Sönen Işıklarım

Ne kadar yalvarsanda,düşmanı olamam yalnızlığının
Hani eskiden hatırlar mısın?
Adımı söylemezdim sana
Milyonlarca papatya ektim şimdi kışlarına.
Gökyüzü kıskanırda,bulutlarını karalardı
Sonra yağmur yağardı
Ve ardından dikilen fidanların yeşerdiği
Endamının geçtiği her yere bir ışıltı bıraktın
Şimdi bu ışıklar gözlerimi kamaştırıyor
Bazen sönüp uykumu getiriyor
Kimi zamansa karanlığımı aydınlatıyor
Adının aklıma geldiği her an
Zamanı tarihi unutup yaşlanıyorum
Ne o?
Yine mi?
Yine mi söndü ışıkların
Bu sefer hiç aydınlatmayacak mı dünyamı
Sen?
Gidecek misin?
Henüz adımı bile söylememiştim sana
...