Sonralarda Çıkar Her Şey Ortaya

sende insansın gülüm sende insan
bir farkın yok onlardan
aynı şeyleri düşünmen beni yargılaman normal
insansın işte sende
okuduğum kitaplarda köşe yazılarında gizliydi tüm insanlık
sen onlardan farklıydın diye düşündüm
yanılan gene ben oldum

bir savaş düşün iki millet arasında
kahraman ilan edilirsin önce
savaş sırasında aldığın onca candan dolayı
sonra biter savaş herşey sükuta varır
zaman geçer bir zamanlar kahraman olan sen
savaş sonrası çıkarlar doğrultusunda
artık bir kahraman değil savaş suçlususundur
her yerde resimlerin asılıdır
interpol fbı mossad mit aklına gelen her kuruluş seni arar
haber bültenlerinde çıkarsın
öfke kusan lakaplardan sonra gelir adın

şimdi ben ayrılık sonrasında bir suçluyum
koca bir aşkı geçtiğimiz ufacık yolda
bazen öfkelerimle bazen sevgimden dolayı yarattığım kırgınlıklardan
sorumluyum artık
oysa sevişmeler sonrası söylenenler
göğsümde uyuduğun zaman hissettiğin huzur
yıllar öncesinde senin önünde duran bir kalkandım
kahramanındım ben senin
aşk dolu sözlerdi bizi yaşatan
farkındamısın bilmem sevgilim ama
biz sevişirken daha çok incittik birbirimizi
o zaman ihtiras derdik buna
kavgalarımıza gülerdik
birbirimizi çok sevmemizden derdik
değişen ne oldu
bir zamanlar sana kızarak bakan gözlerim
seni kısıtlamalarım hoşuna giderdi
seni düşünmem, incinmemen için elimden geleni yapmam
hoşuna giderdi


oysa onca okuduğum kitapta
savaşta ve aşkta herşey mubahtır yazardı


ben seni sevdiğimden böyle hırçındım
seni incinirken görmeye dayanamamamdan
sana ulaşamadığımdan hırcındım
bazı anlarda beni itmenden dolayı hırçındım bu kadar
iki insandık sadece
bedenimizde ne elmas vardı ne bor ne altın nede petrol
iki candan başka verecek neyimiz vardı birbirimize
ben sana onu vermiştim zaten
sen başka ne istedin onu bilemedim hiç
şimdi arada bir o lütfunda olmasa
nasıl görebilirim seni
halden anlamaz bir feleğe düşmüşüm
suçu ne sende ararım nede kendimde
yazgıyadır tüm isyanım
Yarada'na dır feryadım

şimdi sen ufak ufak hissettirmeden gidiyorsun ya
yolun açık, ömrün uzun, bahtın güzel olsun

şimdi ben mecburen mecburiyetten gidiyorum yaa
cehenemin dibine kadar yolum var

sensizliğin son noktasını bulduğumda
acılarımdan bir köşk kurduğumda
ruhumun ateşi cenneti yaktığında
feleğin yüzünü görmek isterim o anda