S/onsuz Hasret K/anarım
Şimdi bir sevda türküsü ç/alınsa 
sen gelirsin aklıma 
içime düşen gönül sızısı gitmiyor
bu gönüle çalan yar hasretin hiç bitmiyor
içime düşen buz parçası bile sıcaklığını yok etmiyor
hasretine düşen gönül bağlarım
 usulce sularıma bakar giderim
hasretine düşen gönül ferman dinlemiyor 
yalnızlığın bana kor geliyor 
hasretine giren gönül sızısı gitmiyor
yokluğun kor gezerken gidiyorum uzaklara 
her gün hasretinde yanar bu gönül 
sabahın bana dar geliyor 
bir koş gel ben senin sabahında gülüşüne kaldım 
gözüm uzakta sevmekte bir başka oluyor 
sözünle yazdıysan kalbin iki gözüne durdum
 
 her aklıma geldikçe endamın suda yüzer
gözyaşın damla damla yüreğime b/akar 
sen yine kal 
gel bak ben nerdeyim 
olur ya bir gün hasretim olursun 
gönül denizi deryasız olmaz bil 
hasret koy adını gönüle çalan sazım ol
sen gürbetin uzağında bekleyen 
ben acıyan gülüşlere kalmadan yol uzun 
sır veryen güneşinle doluyorum her güne
gelirsen solmasın gülüşün bu gönül seni g/özler 
umuda bir göz kırp 
gelince görkemli olsun 
gönül yorgunu yeminlere tutku sal 
ve kalbe gönüle çalan sazım ol 
gelirsen güneşinle gel 
düşmesin zıbınında parlayan yıldızları 
çok geçmesin hasretine düşen bu gönül 
gecelerim uzun sabahı bekleyen gözlerim
bir gel her sabahına hasret közler
hatıralardan kalan gülüşüne kaldım 
adına hasret koy gönüle çalan sazım ol 
g/özüme kalan hasretim kor geziyor
özlemin yokluğuna nasıl dayanırım 
sensiz diyarlara koyulan g/özlerim 
*adını hasret yazdım 
soyadını gönüle kazdım yüreğimin sularına...*
05*07*14*Karataş*
