Sonsuzluğa İthaf
Ölümsüzlüğün sırrını bulmuş olsaydım eğer bu gece,
Sabahı bulmadan aldığım yere iade ederdim öylece.
Sonsuzluktan delice korktuğumu bir çırpıda anlatır,
Sonu olan şeylere alışkanlığımdan bahsederdim.
Bitişlerin artık eskisi kadar iç acıtıcı olmadığını,
Fakat artık süregelen hiçbir şeye rast gelmediğimden buna yabancı olduğumu söylerdim.
Bilinmezliğin insanı nasıl bir girdaba alacağının tedirginliğini hissederdim önce.
Şu soluğun bile sonu olduğunu bilirken,
Gitmişken her gelen/bitişi baştan bilmeden,
Zaman, yaraların kabuk bağlayınca deşilmemesi gerektiğini öğrettiği gibi keskin bir şekilde bitişleri öğretirken,
Sonsuzluğu büyütürdüm gözümde.
Korkunçluğundan kaçardım bilinmezliğini öğrendiğim ölümsüzlük zehirinden.
Bırakırdım, her nefes verdiği derslerle sınasın yaşamı, korkular esir etmeden..
şiirini okurken aklıma ilk gelen gıcık birinin seyredeceğiniz film hakkında bilgiler vermesi spoiler diyorlardı değil mi.. evet kimse iyi ya da kötü yarın ne olacağını bilmeden günü kutsamalı...şiirin kurgusu çok iyiyidi.... teşekkürler Merve
Güzel şiirdi, anlam doluydu. Değerli kalemi yürekten kutluyorum. Selam ve saygılarla.