Sonu Yok...

Kader bazen vurur en dibe hayatları
Çıkmaz sokakların haddi hesabı yok
Bütün yollar kapalı
Geçiyor bir ömür kimsenin umrunda olmayan
Tamamen bedbaht sonu belli değil
Ömür ızdırapla sınanan...
Ne zaman çabalasa çıkmak için
Arasa ışık zerresi
yorulmuş
Çırpındıkça bataklık içinde
Takati kalmamış...
Umutsuzluk kaplamış benliği
Şaşırmış...
Kaptanı desen yalancı kör
Rotasını göremiyor,kaybetmiş
Sürükleniyor,gideceği yeri bilmeden
Nereye demir atacağı belli değil
Ufuk desen hiç gözükmüyor.
Çaresiz bekleyiş
Yeter son bulsun artık
Feryadı kimse duymuyor.