Sonu Yokmuş Anlıyorum

Sonu yokmuş anlıyorum.
Ebediyete sürüklenen,pusulasız...
Susuz,katıksız duyguların
şefkat orucundan bir pay.
Sonsuzmuş ve yalandan habersiz.
Hakikaten,
hakikate gidilen bazı yollar uzmuş.
Zormuş aşılması.
Düzülse de tepe,dere
boşunaymış beklemek bazen.
Zaten bir boşunalıktır beklemek.
Kelime serpmek,düşünmek saatlerce,
çevirmek sayfaları boş olmanın uğultusunda,tazeliğinde.

Sonu yokmuş anlıyorum.
Sonsuzluğun başından farkındalıksız bir dünyada yaşamanın.
Sonu yokmuş anlıyorum.
Bir sona güçlü mahkumiyeti olana,sonsuz umutlara inanmanın.