Sor/ma

sor/ma yok kalmadı takatım
aciz değilim,ki
yorgunum
yükü ağır hayatta kırgınım

ara/ma yüzümü çoktan kaybettim
aynalarda bir yabancı gibiyim kendime
hala bilemedim o ben miyim
yoksa bir yabancımı

çağır/ma uzakların ötesindeyim hayatta
sesin gelmez diyarlarına azabın
öylece gücenirsin soluğuna

yaz/ma tükenir kalemin
satırlara sığmaz yokluğum
bütün umutların masum kalır mektuplarda
beklemekten yorulursun

et/me o sen değilsin,ki
kaderi çizen
bahtıma düştün işte
suçlusu ne sen nede ben

aç/ma gözlerinde beni sakla
o eski bakışlarım kalsın iki kirpik arasında
ben gibi silme mendiline düşünü
ne olursun ağlama