Söylesene Anne

.....
Bir sokak çocuğu kadar boşum artık.
Ellerindeki tiner/e sattığı düşleri kadar yalan..!
....
Ve bir intihar köprüsü kurdum yüreğime.
Sen her aklıma geldiğinde,
Ordan atıyorum kendimi.
Her seferinde,
Kendi cesedimin üstüne düşüyorum.
Kaç tane ben öldü,
Ben bile bilmiyorum.
.....
Söyle, söylesene  anne,!
Sen beni kaç kere doğurdun.
Bu kadar çok ölmem niye.?
.....
Çocukluğumdan çalınan bunca düş,
Şimdi düşmanca üstüme saldırıyor.
Hayalim bir eskicinin naralarında,
Fiyatı bile biçilmiyor.
Bunca hayal kırıklığı yaratan zanlılar sokaktayken.
Benim katilim neden bulunmuyor.
......
Söyle, söylesene anne.!
Sen beni kaç kere doğurdun.
Bu kadar çok ölmem niye...?
....