Söyleyemedim Ama O Sensin

Seviyordum seni,
Ama sen bilmiyordun sevgimi.
Sadece bir arkadaşın olarak görüyordun beni.
Olsun buna da razıydım,
Yanında olsam bana yeterdi.

Seninle uzun uzun sohbet ederdik ya hani,
Sen anlatırdın bana sevgilini,
Ben sessizce dinlerdim,
Ama içten içe kanardı kalbim.

Bazen çok mutlu olurdun,
O zaman sevinirdim senin için.
Sevinirdim sevinmesine de,
Bir taraftan da hançer saplanmış gibi sızlardı kalbim...

Bazen kavga ederdiniz,
Üzgün olurdun,
O zaman bende çok üzülürdüm.
Bir taraftan da kızardım o kıza
Senin değerini bilmediği için.

Ben de sana birinden bahsederdim
Hatırladın mı?
Uzun uzun anlatırdım onu sana,
Sen sorardın "Kim bu şanslı çocuk?" diye
Ben ismini söylemezdim
"Boşver nasıl olsa sevmiyor beni!" derdim.
Aslında "sensin" demeyi ne kadar çok isterdim.
Ama bir türlü cesaret edip söyleyememiştim.
İşte şimdi söylüyorum:
"O sensin...!"