Soysuz Düşes

Soylu masalların fahişeleri der ki
İntiharla alınan intikamın tadı bu dünyadaki hazların en büyüğüdür...

Dudağındaki kırmızı lanetle renklenen gece de
Gözleri kibir aynasında
Aşk zarını delip geçen kadın

Kelepir sevişmelerin sıcağından çıkıp
Beyaz tenine azmeden şehvetler
Tanrıları utandırdığı saatler de
Karanlığa doğan ihanetlerin
Şeytani tebessümlerini okşuyordu

Eğilip elmacık kemiklerinden öperken sarhoş ay
İki zenne arınıyordu gözyaşlarının saydamlığında

Hayal-gerçek arafında
Arsız ateşlerde yaktığı Külkedisinin
Nankör kıyametinde virane olmuş acılar adına
Yetim zebaniler doyurdu
Uğursuz çığlıklar ayininde

Izdıraptan sıyrılmış ruhunun
Soğuk menfur cinayetlerle
Çatlamış topraklara zerkettiği aşkları
Sadakatin namus yüküyle çürüttü

Dudağındaki kırmızı lanetle zehirlenirken melekler
Cennet omuzlarına dökülen Yasemen kokularıyla soldu

Kızıl senfoniler saatlere sarılıp
Şarap beyazlığında nedametler yaratsa da
Ayaklarına dolanan yabancı korkuları
Göğsünden kopup düşen
Umursamazlıkla katletmesini bilen kadın

Beyaz yelpazesinde sevap sallandırıp
Sonsuz hazları ölümünde taşıyan Düşes..