Söz

kendinden geçmenin
zaman olduğu şiirler var
şimdi kalemlere çaldığın

tekerlek çevirip
hayat koştuğun asfaltlar
bir hindistan öyküsü.

her baharda bir kış
biz her kışta
baharlar gördük

sen ne dersen de
sen ne dersen ben
artık ben değilim

dalında öten bir kuşun
vurulduğu gibi
incecik iplere dolandık

bazen kozasında uyuyan
ipekböceği
yada bahara açan bir çiçek

kurumaya bırakılmış
ayçiçekleri gibi
köy kokan çocuklar

pembe dibinde
zümrüttür suyu
hiç açılmadığımız kayalar

kim götürür beni
çocukluğumun sahillerine
bir okul tatilinde

ve bir kaç kırıntı şimdi
hafızanda kim yatırır
beni uykulara

nefes tutmayı öğrenir
bir çocuk
altın saçlarında kıyıların

seni hiç unutmayacağım
dünya, çok güzel
sen de beni unutma

16.04.2013