Söz Veriyorum

Gündüzlerin uğramayacağı penceresiz odama sığındım.

Sensiz gecem de gündüzüm de olmaz demiştim

Şu anda günlerden ne,saatlerden kaç bilmiyorum

Fakat aklım hep ayrıldığımız günde

Saatim ayrilik vaktini gösteriyor

Her anımda,her ışıksız günümde acı çekiyorum

Sensiziliği ve sessizliği yaşıyorum...



Aç,susuz hatta uykusuz gelecek ölümü bekliyorum

Bazen başımı yastığa koyuyorum ama hep bir yastık boş kalıyor

Üzülüyorum...

Hani erkekler ağlamaz derler ya

Ben hıçkırarak ağlıyorum

Feryad ediyorum

Karanlığa bürünmüş bu odamda ağlayarak ölüme gidiyorum

İçim yanıyor parçalanıyor

Fakat seni sevdiğimi son kez söylemek istiyorum

Seni çok seviyorum

Öldükten sonra da sevmek varsa eğer

Seni sevmeye devam edeceğime söz veriyorum



Bartin/cumhuriyet meydanı 09.11.2009 pazartesi 21:52