Sözle Vuruş

I

Bir kuş kafesi içinde yaşamışım
Bir de kalın duvarlar örmüşüm etrafıma
Baş kaldırmışım kurda, kuşa, insana
Nasıl da
Dünyayı sadece onun için karşıma almışım, yıllarca

Hesapsız dalmışım yeşilin en derinine
Dardayken tüm çözümlerimi sunmuşum ona
Hesapsız, kitapsız, koşulsuz sevmişim
Nasıl da
Tüm fırtınalara meltemlerle göğüs germişim, yıllarca

Tutunmuşum incecik zarif bir dala
Sıcaklığımı vermişim günün en soğuğunda
Çaresizlik içinde bir kuş gibi çırpınmışım
Nasıl da
Nasıl da bu rüya bitmeyecek sanıp avunmuşum, yıllarca


II

Kuş artık yorgun
Kanatları düşmüş
Tanıdık bir avcı bulmuş onu
En can alıcı yerinden
Kalbinden
Sözleriyle VURMUŞ....