sözler dilden cıkarken ıslanır

yalandır yar...
sözler dilden cıkarken ıslanır , söz durur tükürük vurur aklımın en uc kısmını sana bırakırım,
yalandır yar...
kalp atarken de durur kan hareket ederken de vurur aşkın en hızlı anı bile sana bırakır kaderini
yalandır yar....
sevmek mi gitmek mi dersin icinden kim bilir ne kadar cabuk gidebilir yaşam ne kadar akar cam kırıkları gibi içine
yalandır yar....
duygusuz yaşanmazsa ,gönülsüz ise bir kalp e girilmez, özlenmeden aşk olmazsa eger kavuşmadan da kader sayılmaz
yalandır yar....
hikayenin en başına döndügünde bir kaç damla göz yaşın varsa eger yalandan da olsa timsahın doydugu bataklık balıgıysan ki içimdeki yalandan önce derine kazınmış bir cantanın kemeri olup omuzunda bir koku bırakıcam daha sonra avazım cıktıgı kadar dolunaydaki sisli ve puslu havanın sesimle acıldıgını göstericem elime meşale alıp karanlıgı aydınlık yapıp kaderime gülmek icin yanına bir mezar yapıcam sonra yalanlarla beslenen kirli kış sabahlarında bacanda tuten kara bir duman olup gökyüzünde benden bir iz bırakıcagım ....